Σωσίβιο (δυο δισ. ευρώ) από την Ινδία στα ΕΑΣ!

Το επίσημο αίτημα για υποβολή τεχνικής και οικονομικής προσφοράς για παραγγελία 428 δίδυμων πυροβόλων (τύπου Artemis-30) και 3.257.000 τεμαχίων πυρομαχικών, που ανατρέπει πλήρως το σκηνικό. 

Από τον Μάνο Ηλιάδη 

Την περίοδο αυτή κατά την οποία η κυβέρνη­ση δέχεται αφόρητες πιέσεις από την τρόικα να καταργήσει, στην ουσία, την ελληνική αμυντική βιομηχα­νία, με τα γνωστά στενά οικονο­μικά κριτήρια και χωρίς να λαμβάνονται ούτε κατ' ελάχιστον υπ' όψιν οι διαστάσεις και η ση­μασία της αμυντικής βιομηχανίας για την άμυνα της χώρας, έλα­βε χώρα μία απρόβλεπτη θετική εξέλιξη, η οποία στην πράξη ανα­τρέπει τους κακόβουλους σχεδιασμούς της τρόικας για το μέλλον των ΕΑΣ. 

Σε άρθρο μας στις 8 Σεπτεμ­βρίου 2013 είχαμε υποστηρίξει την άποψη μίας ορθολογικής μει­ώσεως... του μεγέθους της εταιρίας με βάση τον καθορισμό ενός ορί­ζοντα αναμενόμενων μετά βεβαι­ότητας εργασιών από τις ελληνι­κές Ε.Δ., εντός των δυνατοτήτων του προϋπολογισμού του ΥΠΕΘΑ και πι σύνταξη μίας συμβάσεως-πλαίοιο δεκαετούς τουλά­χιστον διαρκείας μεταξύ του τε­λευταίου και της εταιρίας. 

Με τον τρόπο αυτό θα ήταν δυνατό να εξευρεθεί μία βιώσιμη λύση για τα ΕΑΣ στην ελάχιστη βάση των παραγγελιών των Ε.Δ., χωρίς η τρόικα να έχει τη δυνα­τότητα να προβάλει αντιρρήσεις, δεδομένου ότι ο προϋπολογισμός του υπουργείου Άμυνας εί­ναι ήδη εγκεκριμένος από την ίδια (τρόικα). Στο ίδιο άρθρο εί­χε υποστηριχθεί η άποψη ότι αυ­τή η προσέγγιση θα μπορούσε να είναι ένας ρεαλιστικός πυλώνας για τη στήριξη της συγκεκριμένης βιομηχανίας και σε πολύ μι­κρότερο βαθμό οι διατυμπανιζόμενες εξωπραγματικές εξαγωγές πυρομαχικών στις ΗΠΑ. 

Η εξέλιξη 

Το ενδιαφέρον και οπωσδήποτε απρόβλεπτο εδώ γεγονός είναι ότι η πρόσφατη εξέλιξη που ανα­φέραμε παραπάνω και επηρεάζει καθοριστικά τις όποιες αποφάσεις για το μέλλον των ΕΑΣ προήλθε ακριβώς από τον εξαγωγικό το­μέα, τον οποίο η τρόικα θέλει να καταργήσει. 

Και εδώ δεν πρόκειται περί αβάσιμων φημών και ατεκμηρί­ωτων απόψεων περί παραγγελίας , για πυρομαχικά από τις ΗΠΑ (για την οποία, όπως επανειλημμένως επισημάναμε, ουδέποτε εμφανίστηκε κάποιο επίσημο έγγραφο), αλλά για μία πραγματική ανάγκη μεγάλης χώρας για την οποία υπάρχει η σχετική τεκμηρίωση. 

Συγκεκριμένως, στις 17 Σε­πτεμβρίου 2013 τα ΕΑΣ έλαβαν από το ινδικό υπουργείο Αμύνης ένα επίσημο αίτημα για υπο­βολή τεχνικής και οικονομικής προσφοράς για μία παραγγε­λία το ύψος της οποίας, που μπο­ρεί να υπερβαίνει τα 2 δισ. Ευρώ (!) σε βάθος εξαετίας, ανατρέπει πλήρως κάθε απόφαση και σχε­διασμό για κλείσιμο της εταιρίας. Η στήλη, που κατά κανόνα απο­φεύγει τη δημοσίευση εγγράφων, παρουσιάζει εδώ φωτοαντίγραφο της πρώτης σελίδας του πολυσέλιδου ινδικού αιτήματος (σ.σ.: το έχουμε), ακριβώς για να αποδεί­ξει ότι το αίτημα είναι υπαρκτό, πραγματικό και γνήσιο. 

Όπως προκύπτει από το έγ­γραφο, το αίτημα αφορά την προ­μήθεια 428 (!) μονάδων πυρός (πλατφόρμες) δίδυμων πυροβό­λων (τύπου Artemis-30) καθώς και μία τεράστια ποσότητα των αντίστοιχων πυρομαχικών των 30 χιλιοστών, και συγκεκριμένως 3.257.000 τεμαχίων! 

Το αίτημα του ινδικού υπουρ­γείου Άμυνας προσδιορίζει (στη σελίδα 3 του αιτήματος) ότι από τις 428 συνολικώς μονάδες πυ­ροβόλων οι 144 μονάδες να πα­ραδοθούν πλήρως κατασκευασμένες από τα ΕΑΣ, οι 98 υπό μορφή υπο-συγκροτημάτων με ταυτόχρονη μεταφορά τεχνογνωσίας στην ινδική βιομηχα­νία, ώστε να τις συναρμολογήσει στην Ινδία, και την κατασκευή εξ ολοκλήρου στην Ινδία των υπό­λοιπων 158 μονάδων. 

Αντιστοίχως, για το πυρο­μαχικά, συνολικής ποσότητας 1.257.000 τεμαχίων, ζητείται όπως μία ποσότητα 1.095.840 τεμαχίων παραδοθεί πλήρως κατασκευασμένη από τα ΕΑΣ, 920.000 τεμάχια να παραδοθούν σε σετ υπο-απαρτίων για συναρμολόγηση στην Ινδία και τα υπόλοιπα 1.241.240 να κατασκευασθούν πλήρως από την ινδική βιομηχανία. 

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, οι ποσότητες του υλικού και τα ποσά που αντιπροσωπεύουν εί­ναι τεράστια και σίγουρα πρωτο­φανή για την ιστορία της ελληνι­κής αμυντικής βιομηχανίας. Πρόκειται, δηλαδή για μία παραγγελία που, όπως προελέχθη, μπορεί σε βάθος εξαετίας να υπερβεί τα 2 δισ. ευρώ, η οποία εξασφαλίζει όχι μόνο τη βιωσιμότητα της εται­ρίας για τα προσεχή έξι χρόνια αλλά και σημαντικά κέρδη. 

Οι προσαρμογές 

Επιπλέον, η παραγγελία αυτή πα­ρέχει τη δυνατότητα στη χώρα να διατηρήσει τη ζωτική αυτή βιομη­χανία για την άμυνα της, με σημαντικότερες παραγγελίες από αυ­τές που μπορεί να δώσει σήμε­ρα, μια και η χώρα έξι χρόνια αρ­γότερα θα είναι εκτός Μνημονίου και οι μεγαλύτερες τότε παραγγε­λίες προς τα ΕΑΣ θα επιτρέπουν τη διατήρηση της, μετά, φυσικά, από τις αναγκαίες προσαρμογές και μία ορθολογική αναμόρφωσή της, οι οποίες πόρρω θα απέ­χουν από την προκρούστεια λο­γική της τρόικας. Δύο λόγια επί του συγκεκριμένου ινδικού αιτήματος. Το υπουργείο Άμυνας της συγκεκριμένης χώρας έχει ήδη καταρτίσει μία short list για προ­μήθεια πυροβόλων σε διαμέτρη­μα 30 και 35 χιλιοστών, με βάση την οποία οι πιθανότητες να απο­κτηθεί η συγκεκριμένη παραγγε­λία είναι ιδιαίτερα αυξημένες. 

Και τούτο διότι στο διαμέ­τρημα των 30 χιλιοστών, που εί­ναι το διαμέτρημα των πυροβό­λων του Artemis, αν οι πληροφορίες μας είναι ακριβείς, υπάρχει μόνο ανταγωνισμός από τη Ν. Κορέα, αλλά το σύστημα της δεν έχει αναπτυχθεί σε κινητή πλατ­φόρμα, όπως αυτό των ΕΑΣ. 

Επιχείρημα από το παρελθόν 

Στο παρελθόν, η ΕΒΟ, συνιστώσα σήμερα των ΕΑΣ, κατά την περίοδο 1993-2002 παρέδωσε στις ελληνικές Ε.Δ. 60 μονάδες πυρός Artemis-30 (οκτώ στο Π.Ν, 22 στον E.Σ και 30 στην Π.Α) με τα αντίστοιχα πυρομαχικά τους. Η εξήγηση για αυτήν την άκρως ενδιαφέρουσα εξέλιξη υπάρχει και αποτε­λεί το μόνιμο επιχείρημα των συλλογικών οργά­νων της αμυντικής βιομηχανίας για εγχώρια ανά­πτυξη ολοκληρωμένων οπλικών συστημάτων, τα οποία ως εκ τούτου θα μπορεί να τα πωλεί πα­ντού, ελεύθερα από κάθε ξένο περιορισμό, αντί της μέχρι τώρα πολιτικής, που προέβλεπε την εξασφάλιση κάποιων αποσπασματικών εργασιών μέσω Α.Ω., που κατά κανόνα αφορούσαν τμήματα ξένων οπλικών συστημάτων. 

Η πρώτη σελίδα της προσφοράς που έστειλε το ινδικό υπ. Εθνικής Άμυνας.

Οι τεράστιες δυνατότητες του εργοστασίου της Μάvδρας, που δεν πρέπει να κλείσει 

TO ARTEMIS-30, το οποίο ως ολοκληρωμένο οπλικό σύστημα αναπτύχθηκε εξ ολοκλήρου από την τότε ΕΒΟ (υπάρχει συνεργασία με τη Rheinmetall για τα πυροβόλα του συστήματος), όπως και τα πυρομαχικά τους των 30 χιλιοστών, που αναπτύχθηκαν εξ ολοκλήρου από την ΕΒΟ (πλην ενός ελάχιστου τμήματος, και συ­γκεκριμένως του πυροσωλήνα τους), αποτελεί την καλύτερη επιβεβαίωση των αιτη­μάτων των συλλογικών φορέων της αμυντικής βιομηχανίας. 

Σημειώνεται ότι η άδεια για την εξα­γωγή του συστήματος στη συγκεκριμένη χώρα με τα πυροβόλα της πρώην Mauser (νυν Rheinmetall) είχε ήδη εξασφαλιστεί περίπου προ διετίας και, φυσικά, δεν αναμένεται να υπάρξει καμία αντίρρηση. Και τούτο διότι από την εργασία αυτή η γερ­μανική εταιρία η οποία δεν κατασκευάζει κανένα σύστημα όπως το Artemis, αναμέ­νει να ωφεληθεί από την πώληση των πυροβόλων της (σ.σ: μήπως αυτό μπορεί να προκαλέσει πίεση των Γερμανών προς την τρόικα ώστε να μπορέσουν τα ΕΑΣ να δι­εκδικήσουν το πρόγραμμα;). 

Οι συνέπειες των παραπάνω για τη σχεδιαζόμενη αναδιοργάνωση των ΕΑΣ είναι ουσιαστικές και κατά κύριο λόγο αφορούν την ανάγκη διατηρήσεως του εργοστασίου της Μάνδρας, σε αντίθεση με τις εισηγήσεις των συμβούλων για την αναδιοργάνωση της εταιρίας, οι οποίες προβλέπουν όλες το κλείσιμο του. 

Να σημειωθεί ότι στο συγκεκριμένο εργοστάσιο έγινε επιτυχώς το έργο της ανακατασκευής και εκσυγχρονισμού του συστήματος «BEΛΟΣ» της Π.Α (με πυροβόλα Oerlicon των 35 χιλιοστών), γεγο­νός που σίγουρα «βάρυνε» στην απόφαση των Ινδών για την προεπιλογή των ΕΑΣ (short list). 

Τι αγνοεί η εισήγηση 

Η εισήγηση των συμβούλων της εταιρίας Planning να κλείσει το εργοστάσιο της Μάνδρας αγνοεί το γεγονός ότι τα τελευ­ταία περίπου 15 χρόνια το μεγαλύτερο μέ­ρος του τζίρου των ΕΑΣ προήλθε από αυ­τό το εργοστάσιο, το οποίο έχει ελάχιστο λειτουργικό κόστος και λίαν περιορισμέ­νο αριθμό προσωπικού (κάτω από 80 άτο­μα), η δε οικοπεδική του αξία σε περίπτω­ση κλεισίματος του, είναι τελείως ασή­μαντη. 

Συμπέρασμα; Το εργοστάσιο της Μάνδρας δεν μπορεί να κλείσει και σίγουρα είναι αδιανόητο η Ελλάδα να δε­χθεί να κλείσουν τα ΕΑΣ υπό την πίεση της τρόικας. 

Οι άνομες επιδιώξεις της τελευταίας και στον τομέα αυτό είναι η κατάργη­ση κάθε παραγωγικής ικανότητας της χώρας στον τομέα της άμυνας, ώστε να αγο­ράζουμε τα πάντα από την αμυντική βιο­μηχανία των μεγάλων της Ευρώπης, μία στρατηγική που ολοκληρώνεται με τις γνωστές πρωτοβουλίες του Ευρωπαϊκού Αμυντικού Οργανισμού για κλείσιμο των αμυντικών βιομηχανιών των περιφερεια­κών χωρών και μονοπώλησή τους από τις μεγάλες βιομηχανίες της Γερμανίας, της Γαλλίας κ.λ.π. 

(ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-29/09/2013) 

http://forapartida-forapartida.blogspot.gr